سلام بر همگی
مدت ها با خودم کلنجار رفتم تا بالاخره تونستم تصمیم بگیرم این مطلب رو بنویسم و با بقیه رک و راست باشم.
همزمان با پخش اخبار 20:30 داشتیم بند و بساط افطاری رو جور می کردیم که یهو هممون دهنمون با عرض شرمندگی، اندازه ی دهن تمساح باز موند. هی من به بقیه نگاه می کردم و هی بقیه به من. خلاصه تموم زور و بازمون رو جمع کردیم تا تونستیم دهنمون رو که از تعجب باز مونده بود ببندیم.
خبر این بود: آقای احمدی نژاد طی حکمی از مقام معظم رهبری (حفظه الله) به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام در اومد.
با شنیدن این خبر، بازار تحلیلات سیاسی به شدت رونق گرفت. کم مونده بود، دیوار هم لب به تحلیلات سیاسی بازکنه و ما رو با تحلیلات گرانبهاشون مستفیض کنند.
یا باید زمین به آسمون رفته باشه، یا آسمون به زمین اومده باشه. چه با بکار گیری نیمکره ی سمت راست مغز، چه با بکارگیری نیمکره ی سمت چپ مغر، چه با بکارگیری هر دو نیمکره بصورت همزمان، نتونستن دلیل این اقدام رو درک کنن.
آخرش مجبور شدم تحلیل خودم رو رک و راست بهشون بگم.
ادامه ی این مطلب بعلت احترام گذاشتن به انتقادات شدید دوستان عزیز و گرامی، حذف گردید.
از اینکه این مطلب برای مدتی، روی وب قرار داده شده بود، پوزش می طلبم.
رک و راست و بی رودربایستی میگم که: شرمنده ...
اینجاست که میگن: یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی...
یاعلی
